Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Έργα της Friedl

Eελάχιστα έργα της Friedl Dicker-Brandeis απέμεναν μέχρι τώρα.  Πριν την απέλασή στο Άουσβιτς, η Friedl μάζεψε στης βαλίτσες την συλλογή από 5000 παιδικών σχεδίων, αλλά τα δικά της έργα άφησε σε απρόβλεπτη μοίρα.


Friedl Dicker-Brandeis. Μοντέλο με φτερά. Περίπου 1920 Υδατογραφία. 
Από τη συλλογή του Πανεπιστημίου Εφαρμοσμένων Τεχνών της Βιέννης. Πηγή: http://coe.unm.edu/home/narrowwindow.html

Και άλλα έργα της:



Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Η θεραπευτική δύναμη της τέχνης


Friedl Dicker - Brandeis - σημαντική καλλιτέχνιδα, παραμένοντας πιστή στο έργο της έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης art therapy διδάσκοντας σχέδιο σε παιδιά σε ένα γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Η Friedl Dicker γεννήθηκε στη Βιέννη το 1898 .Έτυχε να ζήσει σε μια πολύ δύσκολη περίοδο του αιώνα , στον  Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο , και στη συνέχεια οι Ναζί ήρθαν στην εξουσία.
Πέρα όμως από τις πολιτικές αναταραχές του εικοστού αιώνα ήταν μια καλή εποχή για την τέχνη. Η ευημερία και τα τολμηρά πειράματα ήταν πολύ εποικοδομητικά για τους καλλιτέχνες . Μετά τις σπουδές της στο πιο σημαντικό avantgarde σχολείο της Ευρώπης , η Friedl δοκίμασε το ταλέντο της σε διάφορους τομείς της τέχνης - γλυπτική , σχεδίασε βιβλία , δημιούργησε κολάζ , σκηνικά θεάτρων , δαντέλες , παιχνίδια, κοσμήματα , αρχιτεκτονικά έργα .
Η Friedl ήταν  πάντα στην πρώτη γραμμή των καλλιτεχνικών δρώμενων  του εικοστού αιώνα, σπούδασε με τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες , αλλά την κύρια απασχόλησή της, μια από τις πιο ριζοσπαστικές μορφές τέχνης, την επέλεξε η ζωή της .
Τι θα μπορούσε να είναι πιο avant-garde από την υποστήριξη παιδιών που ήταν καταδικασμένα σε θάνατο , μια προσπάθεια να τους ξυπνήσει στη ζωή μέσα από την τέχνη. Σε στενάχωρο υπόγειο μοιραζόταν με τα παιδιά  όλα αυτά που είχε μάθει από τους διάσημους δασκάλους της και επινόησε καινοτόμες τεχνικές , συσχετίζοντας τον ήχο με τη γραμμή , την αναπνοή με την κίνηση , βοηθώντας τους μικρούς μαθητές της την ελευθερία εκεί που ούτε ελευθερία , ούτε μέλλον υπήρχε.

                   Ζωγράφιζε - δωδεκάχρονη Eva Meytnerova - έχασε τη ζωή της στο Άουσβιτς.

                   Θέατρο, η Sonya Spitsova (17 Φεβρουαρίου 1931 - 6, Οκτωβρίου 1944, το Άουσβιτς)

Τα μαθήματα σχεδίου που έκανε όχι μόνο βοηθούσαν την εκμάθηση της τέχνης , αλλά ήταν και ένας τρόπος αποκατάστασης , ο οποίος  έδινε την ευκαιρία στα παιδιά να εκφράσουν τα συναισθήματά τους . Μέσω της εικαστικής θεραπείας, προσπαθούσε να αφυπνίσει στα παιδιά την επιθυμία να δημιουργούν  που σε αυτές τις συνθήκες γινόταν συνώνυμο με την αγάπη για τη ζωή και την ελπίδα .
Τον Σεπτέμβριο του 1944, ο Paul Brandes , ο σύζυγός της μεταφέρθηκε στο Άουσβιτς . Η Friedl τον ακολούθησε με το επόμενο "τρένο του θανάτου». Πριν απελαστεί στο Άουσβιτς η Friedl μάζεψε σε βαλίτσα πέντε χιλιάδες παιδικά σχέδια . Οι φρουροί του ορφανοτροφείο τα έκρυψαν στη σοφίτα . Το 1945 , τα στοιχεία αυτά μεταφέρθηκαν στην εβραϊκή κοινότητα της Πράγας . Όλα τα παιδικά σκίτσα είχαν υπογραφή σε κάθε φύλλο τον αριθμό του μαθήματος , το όνομα του παιδιού και την ημερομηνία .
Η Friedl Dicker Brandeis πέθανε στους θαλάμους αερίων στο Μπίρκεναου στις 9 Οκτωβρίου 1944 . Ο σύζυγός της Paul Brandes , επέζησε . Το σύστημα που η Friedl είχε δημιουργήσει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης , το μελετούν σύγχρονοι εκπαιδευτικοί και διδάσκουν τους μαθητές τους με αυτό. Η μέθοδος αυτή αποτέλεσε τη βάση της σύγχρονης art therapy .

Robert Bondy (1η, Μαΐου 1932 - 6η Οκτωβρίου του 1944, το Άουσβιτς)


         Νυχτερινό τραίνο, Alice Gutmanova (16 Σεπτέμβριος 1928 - Σεπτέμβριος 1943, Άουσβιτς)

                   Yard, Paul Sonnensheyn (9 Απρ, 1931 - 23 Οκτωβρίου 1944, το Άουσβιτς)


                         Terezin, Hanus Weinberg (18 Αύγ 1931 - 15 Δεκεμβρίου 1943, το Άουσβιτς)

       Αφαιρεμένη σύνθεση, η Neelie Silvinova (21 Δεκ. 1931 - 4 Οκτώβρη του 1944, το Άουσβιτς)

"Home for Girls" στο Theresienstadt, Kurt Furtsel (6 Μαΐου, 1932 - 23 Οκτωβρίου 1944, το Άουσβιτς)

Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

Αυτογνωσία σε τι μας χρησιμεύει;

Η ψυχολογία του ανθρώπου είναι φτιαγμένη έτσι ώστε μας είναι απαραίτητο να νιώθουμε καλά για τον εαυτό μας. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης το απαιτεί. Όμως, συχνά το να είμαστε καλά σημαίνει ότι πρέπει να λέμε ψέματα στον εαυτό μας. Αυτό γίνεται υποσυνείδητα – επειδή η αυτοάμυνα μας λειτουργεί αυτόματα. Οι περισσότερες λειτουργίες του ανθρώπου εκτελούνται αυτόματα, και αυτό γίνεται για οικονομία ενέργειας. Η φύση έχει δημιουργήσει ένα τέλειο σύστημα. Αλλά το αυτόματο – είναι αυτόματο. Το αυτόματο λειτουργεί γρήγορα, ο νους δεν προλαβαίνει να σκεφτεί τι να κάνει – και… έγινε!  Εκεί, που χρειάζεται μια επείγουσα δράση ή  αντίδραση – το αυτόματο, μπορεί να μας σώσει, όμως, εκεί που έχουμε δυνατότητα επιλογής καλύτερα να κάνουμε συνειδητή επιλογή.
Η Αυτόματη αντίδραση μας έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα, αποφασίζοντας για μας και επιλέγοντας για μας ότι δεν μας συμφέρει, απλώς επειδή κάποτε, στο παρελθόν, κάναμε κάποιο  λάθος και το υποσυνείδητο το πήρε σαν παράδειγμα και εντολή για τέτοιου είδους καταστάσεις.
Εμείς νομίζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι στις επιλογές μας, ότι εμείς ξέρουμε ποιοί είμαστε και ότι είμαστε ο αληθινός μας εαυτός. Αν ήταν έτσι θα  μπορούσαμε να κατευθύνουμε τη Ζώη μας, να δημιουργούμε πράγματα που μας αρέσουν. Στην πραγματικότητα όμως,  συχνά νιώθουμε δυσαρεστημένοι με αυτά που έχουμε.

Όταν θα μπορέσεις  να είσαι ο αφέντης του εαυτού σου,  τότε θα αλλάξει η Ζώη σου οριστικά. Για να μάθεις να κυβερνάς το πλοίο σου θα χρειαστεί να ξέρεις πώς λειτουργεί ο τωρινός σου εαυτός, να συνειδητοποιήσεις  τα λάθη σου, να καταλάβεις τους μηχανισμούς του και αυτός είναι ο λόγος που  χρειάζεται  η αυτογνωσία.